နတ္ဆိုးေလးရဲ႕ ဟစ္တိုင္

ဒီ ေမးေလးကေဖာ္၀ပ္ပို.သင္.တယ္ ဗုဒၵဘာသာ၀င္ေတြကိုေျပာတာပါ ........


ခင္ဗ်ားတုိ႔ ၾကားဖူးၿပီးသား ျဖစ္ၾကမွာပါ။

တစ္ခါက အလြန္႔အလြန္ နာမည္ႀကီးတဲ့ က်မ္းျပဳ ဆရာေတာ္ တစ္ပါးက တရားေဟာရင္း
စကားတစ္ခြန္း ထည့္ေျပာ သြားပါတယ္။
“ျမန္မာႏုိင္ငံကုိ ဗုဒၶဘာသာသာ ေရာက္မလာခဲ့ရင္ အဖရိကႏုိင္ငံေတြနဲ႔ သူမသာ
ကုိယ္မသာျဖစ္မွာပဲ” ဆုိတဲ့ စကားေလ။

ဒါကုိေတာ့ ခင္ဗ်ားတုိ႔ ေသခ်ာေပါက္ၾကားဖူးတယ္။
ရဲေလးနဲ႔ ၾကက္ဖတုိ႔ဆုိထားတဲ့သီခ်င္းကုိ တရားလုပ္ဆုိထားတာ။ စၾကားစတုန္းကတည္းက
ကၽြန္ေတာ္ ဒီပုိစ့္ကုိ ေရးမလုိ႔ပါ။ ဒါေပမယ့္ ဒီတစ္ပုဒ္တည္းနဲ႔ ၿပီးမယ္လုိ႔
ထင္ခဲ့လုိ႔ပါ။ သိပ္မၾကာပါဘူး။ ဂႏၴ၀င္ရည္းစာစာ ဆုိၿပီး ထြက္လာျပန္ပါေရာ။
ဆုိတဲ့သူကလည္း မေၾကာက္။ နားေထာင္တဲ့သူကလည္း မေၾကာက္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဘုရားရွင္က
သိကၡာပုဒ္ေတြကုိ ပညတ္ခဲ့ရာမွာ ေလာကအျပစ္နဲ႔ မလြတ္တဲ့ အျပစ္ေတြကုိလည္း
သိကၡာပုဒ္အေနနဲ႔ သတ္မွတ္ခဲ့ ပါတယ္။ ဒါေတြဟာ ဒီလုိလုပ္တာဟာ ေလာကအျပစ္ပါ။
ဘာသာျခားေတြ ဟားတုိက္စရာ။ ေလွာင္ေျပာင္စရာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာေတြ
ကုိယ့္ဘာသာတရားကုိ ကပ်က္ကေခ်ာ္လုပ္ရဲတယ္။ ဒီဘာသာဟာ နဂုိရ္ကတည္းက
ဘာမွအဓိပၸါယ္မရွိ ဖြဲ႔စည္းထားတဲ့ ဘာသာျဖစ္မွာပါပဲလုိ႔ ထင္ျမင္သြားစရာျဖစ္ပါတယ္။

အဲဒီသီခ်င္းေတြက တရား၀င္ျဖန္႔တာ မဟုတ္ဘူးလုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ ယူဆမိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္
တရား၀င္ထြက္လာတဲ့ ေခြက ေမတၱာပုိ႔ ကုိဒီေဂ်ပြတ္တာပါ။ ရင္နာစရာေကာင္းပါတယ္။
ဗုဒၶဘာသာကသာ ဗုဒၶဘာသာကုိ ျပန္ဖ်က္ဆီး လုိက္ၾကပါၿပီ။ မာတာပိတု အာစရိယ
ဉာတိမိတၱသမူဟာ အေ၀ရာေဟာႏၲဳ အဗ်ာပဇၨာေဟာႏၲဳ အနီဃာေဟာႏၲဳ စတာတြကုိ
ဒီေဂ်ပြတ္ပစ္တာပါ။ အမိသည္လည္းေကာင္း၊ အဖသည္လည္းေကာင္း။ ဆရာသည္လည္းေကာင္း၊
ေဆြမ်ိဳးသည္လည္းေကာင္း၊ မိတ္ေဆြသည္လည္းေကာင္း က်န္းမာပါေစ၊ ခ်မ္းသာပါေစ။
ေဘးရန္ကင္းပါေစ ဆုိတာကုိ ခင္ဗ်ားတုိ႔ ကလုိ႔ရတယ္ေပါ့။
ခပ္မိွန္မွိန္အျပာေရာင္မီးေအာက္
မွွာ မူးမူး႐ူး႐ူးတစ္ေယာက္ကုိ တစ္ေယာက္
လူမွန္းမသိေအာင္မူးရင္း ဖက္နမး္ၿပီး ကရဲၾကတယ္ေပါ့။ အဲဒီသီခ်င္းကုိ။

အႏုပညာ လုိ႔ ေခၚရဲတယ္ေပါ့။ အဲဒီပညာေတြကုိ။ ေခတ္မီတယ္ေပါ့။ ဗုဒၶဘာသာကုိ
ျပန္ဖ်က္ဆီးၾကတာ ေပ်ာ္စရာေကာင္းတယ္ေပါ့။ မစိုးရိမ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး
ေျပာေလ့ရွိတဲ့ စကားက “မင္းတုိ႔က မေတာက္တေခါက္ အေတြးအေခၚေတြနဲ႔ ဖင္ေခါင္းက
သိပ္က်ယ္ခ်င္ၾကတာ” လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ ျပန္ေျပာရင္ေတာင္ ကၽြန္ေတာ္က
ယဥ္ေက်းပါေသးတယ္။ ခင္ဗ်ားတုိ႔က မေအကုိင္တုတ္မွ ႐ုိင္းတယ္လုိ႔ ထင္ေနၾကတာေပါ့။
ျမန္မာႏုိင္ငံက အႏုပညာရွင္ေတြ သူတုိ႔ကုိသူတုိ႔ အႏုပညာရွင္လုိ႔ ျပန္ေခၚရဲတာ
အံ့တယ္။

သီခ်င္းတစ္ပုဒ္က “ဘုန္းႀကီး၀တ္သြား” တဲ့။ ဟုတ္လား။ ဆုိစရာ ရွားေနရင္
သူေတာင္းစားလုပ္စားလို႔ ရတယ္။ ျမန္မာေတြ ထြင္ထားတဲ့ စကားပံုတစ္ပံုရွိတယ္။
“ထမင္းငတ္လုိ႔ မေသပါဘူး” တဲ့။ အေရးထဲ မႏၲေလးသႀကၤန္မွာ ခ်စ္သုေ၀က
ေျပာသြားေသးတယ္။ “ကုိယ္ေတာ္ေတြ ရရင္ လုိက္ဆုိလုိ႔ရတယ္” တဲ့။ စႏၵီျမင့္လြင္က
“အမ်ားႀကီးပဲ ကုိယ္ေတာ္ေတြ” တဲ့။ အမ်ားႀကီးပဲ အဆုိေတာ္ေတြ ေျပာသြားတဲ့ စကားေတြ။
ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ရဟန္းေပါင္း ငါးသိန္းေက်ာ္တယ္။ မဟုတ္တာလုပ္ေနတဲ့ ကုိယ္ေတာ္ေတြ
တစ္ေသာင္း မျပည့္ပါဘူး။ စာသင္ေနတဲ့ စာခ်ေနတဲ့ တရားထုိင္ေနတဲ့ ကုိယ္ေတာ္ေတြကုိ
လုိက္မၾကည့္ဘဲ ပုထုဇန္သဘာ၀အရ မရင့္က်က္ေသးတဲ့ ကုိယ္ေတာ္ေတြကုိ လုိက္ၾကည့္ၿပီး
အျပစ္ေျပာခ်င္ေနတယ္။ ဆုိစရာသီခ်င္းမရွိရင္ ေဂ်ဂ်ဴ၀ုိင္ဆီလာခဲ့ပါ။
ေဂ်ဂ်ဴ၀ုိင္ေရးေပးမယ္။ ဘုန္းႀကီး၀တ္သြားဆုိတဲ့ စာသားကုိ
ျမန္မာ့ဂီတအစည္းအ႐ံုးကလည္း ထုတ္ခြင့္ေပးတာ အံ့ပါတယ္။ ဆင္ေပါက္ထက္ ေဂ်ာက္ဂ်က္ကမွ
ယဥ္ေက်းပါေသးတယ္။

ဒီသီခ်င္းေတြကုိ ကၽြန္ေတာ့္ထက္ ခင္ဗ်ားတုိ႔ ပုိၾကားဖူးမွာပါ။

အထက္ပါ က်မ္းျပဳဆရာေတာ္ဟာ အထက္ပါစကားကုိ ေျပာသြားခဲ့တာ ႏွစ္ေပါင္း
ငါးဆယ္ေက်ာ္သြားပါၿပီ။ ဆရာေတာ္ဘုရား သိပ္မွန္တယ္။
“ျမန္မာႏုိင္ငံကုိ ဗုဒၶဘာသာသာ ေရာက္မလာခဲ့ရင္ အဖရိကႏုိင္ငံနဲ႔ သူမသာ
ကုိယ္မသာျဖစ္ေနမွာပဲ”

ကၽြန္ေတာ္ဒီပုိစ့္ကုိ ဆြမ္းဆန္ထဲ ၾကက္ေခ်းေရာသည္ဟု သတ္မွတ္ေသာ္လည္း
အၾကာႀကီးထုိင္ၿပီး အေစာ္ကား မခံႏုိင္ေတာ့သျဖင့္ တင္လုိက္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။

သူ မေ၇းတာကိုပါျပန္ထည္.ေ၇းလိုက္ဦ